Nachtje slapen

Ik heb de hele nacht energiek wakker gelegen door de inspirerende opdracht. Ik heb vanacht een ingang gevonden voor het onderwerp dementie. De associatie van dementie is sinds het krijgen van de opdracht niet uit mijn hoofd geweest. Ik heb 1 kans voor mijn gevoel. Ik ben realistisch en heb met mezelf afgesproken dat ik vandaag tot het definitieve onderwerp moet komen. Als die ene kans mislukt ga ik met een ander onderwerp aan de slag. De periode is al zo kort en ik wil dit keer niet verzanden in verhaal op verhaal. Nee ik wil een duidelijk concept. Met trillende handen heb ik het nummer gedraaid van een oom van mijn vader. Hoe vraag je zoiets?

Ik besef me dat ik nogal wat vraag en hoe confronterend het voor de familie moet zijn.
Echter weet ik van mijn vader dat zijn tante de eerste in de familie was met een camera. Met die gedachten lukt het mij te bellen met de vraag of ik mag langs komen en dat mag. Snel ben ik in de auto gestapt en dit is niet gelogen, ik start de auto en op dat moment klinkt door de speakers een lied van Harrie Jekkers over dementie. Een goed voorteken gaat door mijn hoofd.

Ik zit tegenover een oude man. Voel het gemis van zijn vrouw die inmiddels al 2 jaar in een verzorgingstehuis woont in het gehele huis. Overal foto' s en wat lijkt ze op mijn oma. Het enige wat ik kan bendeken dat mijn oma door haar vroege overlijden misschien wel een hoop ellende bespaard is gebleven. Ik leg hem voor wat ik zou willen doen. Hij is verast en geeft te bekennen dat hij ook gaten kent en al vaak gedacht heeft "Ik zou het allemaal eens moeten opschrijven" Hij voegt eraan toe dat dit niet lukt. Aan het einde van het gesprek besluiten we samen te gaan zoeken en heb ik een go.