Beoordeling

Een flinke domper vond in de beoordeling. Ik had er vertrouwen in en was erg tevreden over het resultaat. Ik vond dat ik ervan het meest geleerd tot nu toe. Ik kreeg vele positieve benaderingen en complimenten van medestudenten zowel in de klas als erbuiten. “Knap dat je zoiets gevoeligs durft te communiceren”. En toch kreeg ik tijdens het bespreken van de beoordelingen het idee dat het wel eens de andere kant op kon gaan. De manier van feedback geven na vele klasgenoten had een stuk professioneler en meer onderbouwd kunnen zijn. De meeste hadden na een dosis kritiek toch nog een 7. Mijn kritiek leidde echter tot een 6 en dit vond ik een teleurstellend cijfer vergeleken met de andere in de klas. Maar goed wat ik het meest betreurde was de opmerking dat het niet communiceerde. Dit heeft me wel geraakt want het communiceert wel degelijk vind ik. Het kan vast nog beter communiceren maar vertel me dan hoe. Compliment is dat ik weet wat ik wil. Ja dat weet ik zeker en daar sluit mijn werk steeds beter aan. Wat dat betreft vind ik binnen deze opleiding een weg naar waar ik wil staan. Ik ben op de academie aangenomen met de opmerking dat ik een romanticus ben, poëtisch werk maak en vooral de sociale context hierin opzoek. Ik wil de diepte in. Dit is misschien niet naar iedereen zijn interesse maar daar gaat het binnen de academie niet om. Ik ben hier om te leren en binnen de documentaire fotografie mijn eigen weg te vinden. Dat is wat ik wil en ik wil hierbij oprechte, neutrale en onderbouwde kritiek zodat ik hieruit kan putten op weg naar het volgende traject. De tussenbesprekingen heb ik echter zo wel ervaren. Ik kwam telkens na een bespreking een stuk verder en heb de feedback in acht genomen en dan was mijn beoordeling toch echt een verassing. Al die energie niet echt stimulerend.



Ik heb zelf mijn boek gemaakt. Printen, snijden, binden, lijmen en kaften. Een heel karwei, maar wel met de beoogde intieme en gevoelige uitstraling passend bij mijn werk. Voelen moet je het boek.