Het nieuwe jaar is aangebroken. De eerste les van het jaar stond voor de deur en dat met een semier aantal beelden van de appel. Ik heb de afgelopen weken bijna niets kunnen doen. Te veel last van mijn lijf en vermoeidheid. Een pieker in mijn hoofd of ik door moet gaan met de opleiding. Alles zegt de afgelopen weken nee. Ik liep ermee voor mezelf maar vandaag heb ik deze gedachten op school gedeeld. emotioneel natuurlijk maar het gaf me ook rust. Er viel een last van mijn schouder. ondanks dat ik nog geen definitief besluit heb genomen heb ik nu toch ruimte gecreëerd. Ik ga met het project verder met de houding alles mag en niets moet. Het is een gevecht met mezelf. een gevecht tussen gevoel en verstand. een gevecht met mezelf en het lichaam. Ik wil niet stoppen,maar heb het idee dat het bijna niet anders gaat. Aan de andere kant is fotografie momenteel het enige wat ik lijk te hebben. Ik ben deze opleiding voor mezelf gaan doen, met het idee dit gaat leuk worden en dat is het nu niet. Toch wil ik me niet door dat klote lijf laten beperken en zal ik binnen de opleiding mocht ik doorgaan de ruimte moeten nemen die ik aangeboden krijg. En Ja Marieke ik ben in dat opzicht te streng voor mezelf. Niet mee kunnen is niet altijd falen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten