Wat zich weert is van waarde, alles van waarde is weerloos



26-02-2008

Stoeien met de opdracht

Ik ben hard aan het stoeien met mijn persoonlijk documentje.
Wat ik precies wil vertellen en hoe kan ik dit het beste doen. Sterke metaforische beelden vertellen een verhaal op zich. We hebben het dan over enkelbeeld. Serieel beeld houd juist in dat foto´s samen in relatie tot elkaar een verhaal vertellen. Maar wat als ik mijn fascinatie voor beeld in meerdere hoofdstukken wil indelen. Kan ik dan niet per hoofdstuk 1 sterk beeld weergeven? Alle beelden met eigen verhaal kunnen zo het gehele verhaal vertellen. Ik ben hier erg mee aan het stoeien. Want hoe maak je dan sterke enkele beelden die in relatie tot andere beelden gezet kunnen worden zonder dat ze hun eigen verhaal verliezen en toch een onderdeel zijn van een groter verhaal. Mijn fascinatie voor beeld is ontstaan door de angst die ik als kind had om alleen te zijn. “Met beeld ben je nooit alleen”.

Beeld betekend voor mij dat ik met (fantasie) beeld kon vluchten in mijn eigen veilige wereldje. Het aanbieden van beeld heeft ervoor gezorgd dat ik uit mijn eigen wereldje heb kunnen komen. Beeld geeft mij de mogelijkheid te communiceren, te ervaren en te voelen.
Beeld was en is speelgoed en met beeld kon ik de eenzame, enge en donkere nachten aan doordat ik stiekem in de oude foto boeken bladerde. Ik kende niet iedereen maar dat maakte me extra nieuwsgierig en ik bedacht er mijn eigen verhalen bij. Ik vond ook een keer een foto van een dode. Deze hadden ze gemaakt om naar Canada te sturen. Ik ben hier toen erg van geschrokken maar het weerhield me er niet van om te blijven neuzen.

Beeld gaf en geeft mij rust, veiligheid en houvast. Beeld zorgt ervoor dat ik kan omgaan met wat ik heb en wat ik verloren heb. Beeld laat mij zien wie ik ben ten aanzien van mijn familie. Het beantwoord mijn nieuwsgierigheid naar mijn herkomst. Dit is de reden dat ik veel foto´s in mijn huis heb van familie. Ik heb een stamboom gemaakt van mijn familie door middel van oude foto´s. De oudste foto is die van de oma van mijn oma.

Maar het allerbelangrijkste voor mij aan beeld is dat je de mensen waarvan je zielsveel houd altijd bij je hebt. Beeld in je hoofd, in een album, in een oude doos, aan de familie wand en in het lijstje op je nachtkastje. Ik koppel aan beeld gevoelens, geuren en geluiden. Dat ik een gevoelig typje ben wisten we al.

Hoe vertel ik mijn verhaal. Ik stoei deze week lekker verder.

Geen opmerkingen: