De straat vanuit mijn startpunt

13 en 15 september

Al uit de trein stappend op weg naar school kom ik automatisch door de Leeghwaterlaan.

Het is donderdagmiddag. Een drukte van mensen van en naar school/ station. Mensen en nog eens mensen. als die mensen brengen leven, dynamiek, ritme en beweging met zich mee. Ze geven de straat een ander gezicht. Een andere laag. Ik zit stil, observeer vanuit een punt en maak foto´s. Nauwelijks wordt ik opgemerkt. Dat is op zaterdagochtend wel anders. Ik stap uit de trein en heb het idee dat ik de enige ben die me begeef door de Leeghwaterlaan. Ik ben een van de weinige en val nu op. De andere ook ze krijgen meer identiteit. Het is vroeg en de enige die er lopen zijn een handvol studenten opweg naar de academie. Wat een contrast met donderdag. De straat krijgt een ander gezicht. In de middag lekker weer, wederom een observatie. Het is minder rustig maar het gezicht van de mensen is veranderd. Ze zijn ouder, ouders met kinderen, bewoner op straat of balkon. Niet opweg naar school of werk maar naar de stad of weer terug naar huis. Volle tassen. Voornamelijk lopen ze allemaal door. Vandaar lege banken, lege terrassen, gesloten winkels, lege fietsenrekken. Dat is wel anders in deze straat binnen schooltijden. Ik begin tegenstellingen en contrasten te fotograferen. Daarna begeef ik me naar een terras voor een heerlijke koffie in de zon en ik schrijf een gedicht over wat de straat mij nu verteld.

Slaapstraat ontwaak

wordt wakker.

Doe de lampen aan.

Zoekende voeten
de kortste weg

heen en terug.

Van binnen naar buiten

van buiten naar binnen.

Massa, groep, individu

kom tot rust.

Val in slaap-straat.

De contrasten in deze straat geven dynamiek (kracht van de beweging). Waar en door wie de beweging wordt veroorzaakt is afhankelijk van het moment. Daar zitten ook de tegenstellingen.
Hier ga ik de komende week mee verder.